Organic Anti Beat Box Band

smoku

Recenzja z megafon.pl

"Nie, nie i jeszcze raz, a nawet po stokroć nie. Tak brzmi odpowiedz na pytanie, czy podoba mi się nowy album grupy Red Hot Chili Peppers.

Z wszech miar starałam się do "Stadium Arcadium" nie uprzedzać, chociaż powody mnożyły się z każdymi docierającymi z obozu amerykańskiego kwartetu wieściami. Nie odstraszyły mnie gabaryty wydawnictwa (dwa krążki, "Jupiter" i "Mars", czyli łącznie zabójcza liczba 28 utworów), ani wróżące koniec szaleństw plany Anthony'ego Kiedisa, który zapragnął się ustatkować. Mimo wszystko w swej skrajnej naiwności ufałam, że nagrywając takiego kolosa, pracując z Rickiem Rubinem panowie jednak mieli jakiś cholernie dobry pomysł. I co? I guzik.

Przebrnięcie przez całość materiału jest męczarnią, którą można porównać chyba tylko z nieustannym obcowaniem przez miesiąc wyłącznie z płytami zespołu Bon Jovi. Wysłuchanie dzieła Red Hot Chili Peppers wymaga od słuchacza sporego wysiłku. No chyba, że ktoś ma ochotę na gigantyczną porcję miałkich, zwyczajnych piosenek z dość chwytliwymi, acz tandetnymi refrenami, które niejednokrotnie psują obiecujące zwrotki ("Tell Me Baby", "So Much I").

Królują śpiewno-rzewne chórki i solówki Johna Frusciante, które po kilku "kawałkach" po prostu zaczynają męczyć i nużyć. Niestety, gros kompozycji boleśnie rozczarowuje swoją nijakością. Jednak taki ogrom muzyki musi przecież skrywać coś dobrego. I owszem, tak jest. W miarę bronią się "numery" funkowe, czy raczej funkujące - jak "Hump de Bump", gdzie do "głosu" dopuszczany jest niezawodny bas Flea i utęsknione trąbki. Dęciaków miło także posłuchać w surowym i ostrym (jak na możliwości tego albumu) nagraniu "Torture Me". Na szczególne wyróżnienie zasługują jednak "C'mon Girl" z tanecznym drygiem, a przede wszystkim połamane rytmicznie "Turn It Again", gdyż oba utwory stanowią dowód na to, że członkowie Red Hot Chili Peppers potrafią napisać świetny refren. Ciekawie wypada ponadto utrzymany w rockowym klimacie rodem z lat 70. "Readymade" oraz absolutnie rasowy "Storm In A Teacup" (takie RHCP właśnie kochamy). Nawet wśród spokojniejszych piosenek pojawia się perełka w postaci kruchej "Hard To Concentrate" czy dźwięcznej "We Believe". Trochę to jednak za mało jak na 28 sztuk.

Bynajmniej nie spodziewałam się, że kapela powróci do tłustego, punkowo-funkowego brzmienia. Krążki "Californication" i "By The Way" pokazały, że panowie obrali nieco inną drogę i z owym faktem się pogodziłam. Boli jednak, że "Stadium Arcadium" wypełnia masa "kawałków" znacznie poniżej możliwości grupy. A wystarczyłoby, aby band zrezygnował z podwójnej formuły wydawnictwa i nieco podrasował kilka najbardziej soczystych nagrań - wówczas mielibyśmy do czynienia z powrotem giganta. A tak, pozostaje zaprogramować odtwarzacz na owych kilka wyróżniających się kompozycji i z nich skompilować własny, dobry longplay."

niestety pod kilkoma względami ma ta pani racje
Confused

bartek_wegorek

To prawda. Nie słucham praktycznie w ogóle albumu po całości, robiłem to przez pierwsze 3 dni. Całość jest ciężka do zgryzienia na raz, chyba, że coś się porabia a płytka leci w tle, ale tak usiąść i zacząć się wsłuchiwać to trochę nie potrafię. Ja jednak lubie jak albumy są utrzymane od początku do końca w jedej konwencji, wtedy tworzy się fajny klimat (patrz BSSM) a tak trzeba sobie wybrać swoje perełki.

smoku

ands

ja tak obecnie robie czasem z 1 plytka, a 2 po prostu nie moge calej na raz przesluchac, wymiekam zawsze na 5 kawalku(if bodajze) a tak to wybieram pojedyncze dobre kawalki do sluichania

irfan

Niestety ma racje, ale mysle, ze kazdy wybral by inne kawalki na album. Nie wierze, ze gdyby zespol mial zrobic album z np. 14 kawalkami , to wybralby tylko te dobre ...wpladlo by kilka gorszych i kilka lepszych, a reszta swietnych piosenek poszla by na single. Wiec sa tego i dobre strony.

Tomek

Ja ciągle trawie ten album, naprawde wspaniały. Przewijam tylko 2 kawałki - If i Hard To Concentrate, najcieńsze moim zdaniem. Zamiast nich umieściłbym Whatever We Want i Lately Smile

Zibi

Ja slucham calej jak leci, bez przewijania.

Readymade zacniaste, ale troche nie w stylu RHCP.

arnold88

smoku

Chilipepper19

Ale jednak Jupiter jest lepszy niz Mars ...........(takie krótkie przemyślenie:)
)

smoku

adiva

Eh a ja juz dawno wyselekcjonowałam ulubione kawałki Smile

Płytka wypalona i słucham tylko tych "z jajcem" Very Happy

Ale jeśli mam być szczera chłopaki dobrze zrobili ze wydali tyle kawałkow na raz...Teraz mamy w czym przebierac, wybierac, marudzic, chwalic itd itp..
W TR John mowi wyraznie ze wczesniej decydowali przy 30 otworach ktore maja byc na płytce i to było trudne..Umieszczali je potem wśród stron B singli i co???I okazywało sie ze sa o niebo lepsze od tych umieszczonych na albumie...(mówie tu o BTW)
Teraz wrzucili wszystko razem...A krytykom sie nigdy nie dogodzi...
Bede ich bronic bo łatwo krytykowac a trudniej samemu cos nagrac i wydac... :/

Aspiniou

Tomek

smoku